09 nov Yonibloem – en het wonder van creatie
‘Yonibloem’ in brons
Ik merk dat ik steeds weer een stukje worstel met het tonen van mijn werk vanwege de zo intieme onderwerpen. Kan ik het mezelf niet makkelijker maken, vraag ik mij dan af, door minder controversiele, minder beladen thema’s te kiezen? Nee, want dan ben ik ontrouw aan mezelf. Aan wat er uit mij wil komen en vorm wil krijgen. Aan wat ik te vertellen heb. En dan droogt de stroom van inspiratie op. Ik heb gewoon te volgen…dus dat doe ik dan maar.
Waarom gaat het in mijn werk altijd over vrouwelijkheid, sensualiteit, geboorte, dood of seksualiteit ? Eigenlijk weet ik niet waar deze fascinatie vandaan komt. Weet ik alleen wel, dat ik hierin veel heb meegemaakt in dit leven – en ook veel niet meegemaakt, wat ik wel had willen beleven… Blijkbaar heb ik als ziel gekozen om ervaringen op te doen die zich ook een stukje uitkristalliseren in wat ik weer uit te dragen heb.
Het zijn deze basale thema’s die mij steeds opnieuw enorm intrigeren en diep raken. Het voelt alsof ik daarmee bij de wortels van ons bestaan kom. Alsof ik iedere keer weer op zoek ben naar het ontsluiten van een soort mysterie. Alsof ik iets aan het licht te brengen heb wat wij collectief in de schaduw hebben verbannen. Al is het zogenaamd ‘vrij’ in onze cultuur wordt er toch alleen maar een hele oppervlakkige en meestal ‘lelijke’ kant van getoond en belicht. Voeden wij onze kinderen hier niet in op.
Er is in mij zo’n sterke drijfveer om op zoek te gaan en te laten zien welke schoonheid, onschuld, natuurlijkheid en speelsheid hier te vinden is – in dit specifieke beeld in de vrouwelijke yoni- in alle verfijning en subtiliteit. Waar wij woorden als ‘schaamstreek’ en ‘schaamlippen’ aan hebben gehangen, hoe pijnlijk!!! Aan de plek waar wij allemaal zijn geschapen en allemaal uit zijn geboren, hoe kan het?!
Wat een groter wonder kan er bestaan dan het wonder van creatie zelf? Opnieuw verbinding maken op een diepere laag met dit gebied, met eerbied, verwondering en nieuwsgierigheid brengt ons terug naar onze oorsprong. En als het in dit gebied weer vrij word in ons, vrij van schuld, vrij van schaamte, van angst, van oordeel, van afkeer en walging, vrij van krampachtige lust, dan brengt het ons ook terug in de verbinding met onze kracht, onze helderheid, gezonde begrenzing. Ontstaat er weer het vermogen om ‘ergens voor te gaan staan’.
Ons weer vanuit plezier en genieten met het leven te verbinden. Met alles leven. De natuur, de planten, de dieren, de mensen. Daarom ‘Yonibloem’. De bloem is eigenlijk het geslacht van de plant, wat zij in geur en kleur in alle prachten in alle ‘onschuld’ aan de wereld laat zien.
Als onze seksuele energie er helemaal mag zijn, als die energie vrij mag stromen in ons lijf, en als ons hart open is, dan ontstaat er vanzelf verbinding tussen ons geslacht en ons hart. Wordt onze levensenergie doordrenkt met liefdesenergie, mededogen… en krijgt ons hart bedding in het bekken, in onze basis, waardoor het veilig verder kan openen. En zijn we instaat om bewust en afgestemd te kiezen wanneer en hoe vanuit deze energie eventueel ook contact te maken en uit te wisselen met een ander.
Geen reactie's